مادری

مادری کردن ابعاد  زیادی داره.  مراقبت گری روانی از بچه  بعد پیچیده ترش هست. 

پسرم  از اون پسرای شلخته ای هست که اتاقش بازار شام به تمام معناست و درست برعکس پدرش هست. از دو سه روز پیش پدرش قرار گذاشته اگر اتاقش بی نظم باشه از لپتاپ و تبلت و تلوزیون 24 ساعت محروم میشه. امروز این اتفاق افتاد. پسرک تلخ و بداخلاق یه گوشه نشسته بود و هر سر من غر می زد که بابا من را دوست نداره و حوصله ام سر رفته. به عنوان یه مادر فکر کردم باید یه کاری کنم که ضمن این که نصیحت وار نباشه  هم حوصله پسر برگرده و هم فضای خونه تلطیف بشه.  فکر کردم یه بازی کنم و به پسرک گفتم بیا اسم فامیل بازی. و براش توضیح دادم. شروع کردیم بازی و کم کم پدر هم اومد به کمک پسر و روابطشون به یک باره از این رو به اون رو شد. پسر هم روحیه اش عوض شد و اون تلخی از چهره اش رخت بر بست و بعدش هم نشست کنار من مستند نگاه میکنه. راه حلهای کوچک دستاوردهای خوبی داره  :)