صنعت مد و محرم

اقتصاد محرم یک داستان متفاوتی است که ابعد مختلفی هم دارد.  بعد اقتصادی محرم  از قضا تلفیقی از آن دو بعد  فرهنگی و اجتماعی  اش هست.  برنده ایم میدان هم کسانی هستند که این بازار را به خوبی شناخته باشند .  خاصیت صنعت مد انی هست که   همیشه پاسخ‌گوی بازارهای پرمنفعت و تغییرات  نوظهور  فرهنگی در جوامع مختلف بوده است .  این انعطاف پذیری مد  در جوامعی مثل ما اسمش  شده تهاجم فرهنگی. اما د رواقع برای صنعت مد فرقی نمی کند که  یک فستیوال در برزیل باشد یا مراسم سال نو ژاپن یا چین.  این فرصت طلبی گردانندگان این صنعت است که  محصولات انحصاری جدید که مناسب مشتریان شان در یک رویداد خاص باشد تولید کرده اند در این میان محرم یک بازار محلی مهم برای فعالان اقتصادی است. امروز این تبلیغات را در شبکه های ماهواره ای دیدم. جایی که قبل از آن سوتین  پرفکت برا تبیلغ میکند و بعدش داروی فلان،  آنجه مهم این ست که  کالا، کالاست و بازار و اقتصاد راه خودش می رود. با در نظر گرفتن این موضوع که  بسیاری از آنچه در صنعت مد تبلیغ می شود مثل خودنمایی  و تبرج در پوشش، و همچنین  نوع مدیای تبلیغ کننده  در  کشورما  ناپسند شمرده می شود،   این تبلیغات سوالاتی را در باره رابطه بین مد و کالاهای فرهنگی دینی بر می انگیزد.  عزاداری که طی سالیان دراز نمادی از تفاوت بین  مذاهب مسلمان  بوده و از طرفی یک اتفاق فرهنگی است ، به صورتی فزاینده ای  محل ترکتازی و رواج مدهای مختلف، از عرضه موسیقی و کلام گرفته تا پوشش ظاهری قرار گرفته است و  نشان می دهد که  صنعت مد به صورتی فعالانه در  اقتصاد عزاداری  نقش دارد و این تعامل ناگزیر است. حالا خواه  اسمش  مد باشد یا تهاجم فرهنگی.